04/02/2013

JAN BLOMQVIST EXCLUSIVE INTERVIEW!



Jan Blomqvist: 'It's much more interesting if it's difficult to describe my music'.


Η σημερινή πρόταση του Biscuit Radio είναι αφορμή της αποκλειστικής συνέντευξης και του Guest Mix που μας παραχώρησε ένας από τους πιο ανερχόμενους παραγωγούς του Βερολίνου αυτόν τον καιρό, ο Jan Blomqvist. Άκουσε και κατέβασε το guest mix του μαζί με τον Ryan Mathiesen εδώ.


 


Αν υπάρχουν λέξεις που θα απέφευγες να χρησιμοποιήσεις αν ήθελες να περιγράψεις τη μουσική του Jan Blomqvist, τότε σίγουρα αυτές είναι οι κρύα και τυποποιημένη. Ο νεαρός παραγωγός από τη Γερμανία παράτησε την κιθάρα του, το μπάσο του και τους αντίστοιχους του ρόλους στην grunge (!) μπάντα του και μετακόμισε στην ευρωπαϊκή Μέκκα της ηλεκτρονικής μουσικής από το βόρειο-γερμανικό hippie χωριό του. Με τα χαρακτηριστικά, ζεστά, ζωντανά φωνητικά του και το εξαιρετικό κράμα minimal, μελωδικών και μελαγχολικών ήχων κατάφερε γρήγορα και κέρδισε την προσοχή μεγάλων ονομάτων και εμφανίσεις σε σημαντικά festivals και clubs παγκοσμίως. Το προηγούμενο Σάββατο μάς παραχώρησε ένα πανέμορφο minimal set μαζί με τον συνάδελφό του Ryan Mathiesen (μαζί γνωστοί ως Jane Daar) καθώς και μια αποκλειστική συνέντευξη στη Βάσω Στεφάνου. Read all about it, outside the box!


Κυκλοφορούν αρκετές περιγραφές σχετικά με την ταυτότητα της μουσικής σου. Τα live φωνητικά αποτελούν ένα κύριο χαρακτηριστικό και κατά κάποιο τρόπο την ταυτότητα του ήχου σου. Πώς θα περιέγραφες εσύ το μουσικό σου στυλ;


There are different descriptions regarding your music style. Your live vocals are a major feature and a characteristic part of your sound. How would you describe your music style?


Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Έχω διαβάσει πολλές περιγραφές σχετικά με τη μουσική μου. Έχει πλάκα και πραγματικά το διασκεδάζω, γιατί ποτέ δεν ήθελα να ανήκω σε ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος. Για μένα το κάνει πιο ενδιαφέρον το να μη μπορεί να περιγραφθεί η μουσική μου. Θα έλεγα ότι είναι μια μίξη από electro, minimal, μελωδική indie μαζί με φωνητικά φυσικά.


Μου αρέσει να δουλεύω με ηλεκτρονικούς ρυθμούς και να τους εμπλουτίζω με μουσικά όργανα όπως πιάνο ή κιθάρες. Μερικά «χοντρά» bass μπορείς να τα κάνεις πιο δυναμικά αν τα εμπλουτίσεις με live κιθάρες για παράδειγμα. Και φυσικά τα φωνητικά χαρακτηρίζουν τη μουσική μου. Αλλά για μένα είναι πολύ φυσιολογικό. Τα θεωρώ ακόμη ένα όργανο που μου αρέσει να χρησιμοποιώ. Δε θα έγραφα ποτέ ένα κομμάτι χωρίς φωνητικά. Δεν ξέρω γιατί, ίσως να είναι μόνο στο μυαλό μου... Στην αρχή δεν είχα καταλάβει πως είναι τόσο ιδιαίτερο το να τραγουδάς ζωντανά σε ένα techno club. Για μένα ήταν απλά φυσιολογικό.


Ja that's true, Ι have read so many different descriptions for my music. It's funny, but honestly I really like that because I never wanted to be part of a certain style. For me it's much more interesting if it's difficult to describe my music. I would describe it as a mixture between electro, minimal, melodic-indie and pop music with vocals of course.
I love to work with electronic beats and mix it with real instruments like piano, Rhodes or guitars. You can make fat, synthy basses more dynamic if you layer them with some tight guitars for example. And of course my vocals characterise my music. But for me it's quite normal to use vocals. It's like an instrument that Ι like. Ι would never produce a track without vocals. I don’t know why, maybe it's just me... In the beginning Ι did not realize that it was so special to sing in a techno club. Ιt was just normal for me to sing.


Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές;


What are your personal music influences?


Γεννήθηκα στη Βόρεια Γερμανία σε ένα πολύ μικρό χωριό. Έζησα τα παιδικά μου χρόνια σαν ‘hippie’ στη φύση, κοντά σε ένα ποτάμι, στη μέση του πουθενά. Μεγαλώνοντας θέλησα να ζήσω σε μια μεγάλη πόλη, οπότε και μετακόμισα στο Βερολίνο πρίν από 10 χρόνια. Νομίζω πως το Βερολίνο πραγματικά διαμόρφωσε τη μουσική μου. Ναι μεν έπαιζα κιθάρα και μπάσο πολύ προτού έρθω στο Βερολίνο, αλλά εκεί βρήκα τον εαυτό μου. Υπάρχουν τόσοι μουσικοί και τόσα clubs στο Βερολίνο, και η πόλη αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς που αναγκάζεσαι να ψάχνεις συνέχεια τον εαυτό σου. Επίσης συνάντησα και τους κατάλληλους συνεργάτες, πράγμα που είναι εξίσου σημαντικό.


Θα έλεγα ότι οι pop επιρροές μου προέρχονται από συγκροτήματα που άκουγα σε όλη μου τη ζωή, όπως οι Muse και οι Radiohead. Φυσικά έχω επηρεαστεί και από την ηλεκτρονική μουσική σκηνή του Βερολίνου. Όταν, για παράδειγμα, χορεύεις όλο το καλοκαίρι σε clubs όπως το Βar25, αυτό θα έχει κάποιο αντίκτυπο στη μουσική σου. Το πρώτο τραγούδι το οποίο πραγματικά με συνεπήρε ήταν το ‘The Sky Was Pink’ από τους Nathan Fake και James Holden. Όταν το άκουσα πρώτη φορά σε ένα club είπα στον εαυτό μου ότι αυτός είναι ο ήχος που θα ήθελα να με χαρακτηρίζει κάποια μέρα.


I was born in the north of Germany in a really small village. My childhood was like in a perfect hippie world next to a river in the middle of nowhere. When I grew up I wanted to live in a big city, so I moved to Berlin ten years ago. I think Berlin really formed my music. Of course I learned playing guitar and bass long before I moved to Berlin, but in Berlin I found myself. There are so many musicians and clubs in Berlin. Plus, the city is changing so fast, that you are forced to reflect yourself a lot everyday. Not to mention Ι met the right people to work with. That's also so important.


So I would say my pop music influences are bands like Muse and Radiohead that I have listened to my whole life. And of course the electronic music scene in Berlin had a big influence on me. When you are dancing in clubs like Bar25 for the whole summer, then for sure it will have an influence on your music somehow. The first song that I was so fucking fascinated about, was 'The Sky Was Pink' by Nathan Fake and James Holden. When I listened to it for the first time in a club, I said to myself: 'wow yeah, that's exactly the sound that I wanna do some day'.



Θα θέλαμε να μας περιγράψεις κάποια στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου, που σε έκανε να νιώσεις περήφανος.


We’d like you to share with us a proud moment in your career so far.


Ένα μεγάλο βήμα στη μουσική μου καριέρα ήταν η πρώτη μου κυκλοφορία σε μια μικρή, Βερολινέζικη δισκογραφική εταιρεία, την Dantze. Ξαφνικά, μετά από αυτό, η μουσική μου ακουγόταν από ραδιοφωνικούς σταθμούς του Βερολίνου. Ήταν τρομερό να ακούω τη μουσική μου στο ραδιόφωνο.


Ίσως ακόμα σημαντικότερη στιγμή, ήταν όταν έπαιξα στο Fusion Festival, ένα από τα μεγαλύτερα, υπαίθρια, techno φεστιβάλ στην Ευρώπη. Μερικούς μήνες πριν είχα γνωρίσει τη Nadia που είναι η booker μου. Ήταν η πρώτη που εμπιστεύτηκε τη μουσική μου και κατάφερε και μου έκλεισε ένα από τα μεγαλύτερα stages του Fusion. Ήταν Παρασκευή, γύρω στις 22:00μμ. Παίξαμε για μια ώρα live με τον ντράμερ μου τον Christian (Dammann). Η ενέργεια που νιώθει κανείς στο Fusion Festival είναι πάντα τρομερή κι έτσι ήταν και στο show μας. Μπορώ να πω πως μας δόθηκε μια ευκαιρία να «τα σπάσουμε» και το κάναμε. Αμέσως μετά την εμφάνισή μας, άρχισε να βρέχει και κράτησε μέχρι την επόμενη Τρίτη. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε τη μοναδική, μεγάλη εμφάνιση του φεστιβάλ. Ήμασταν σίγουρα τυχεροί. Μερικές φορές χρειάζεται και τύχη, αλλά τη στιγμή που θα σου έρθει θα πρέπει να είσαι έτοιμος να το καταλάβεις και να το εκμεταλλευτείς.


Τέλος, αναγκαία αποδείχτηκε η γνωριμία μου με τον Ryan Mathiesen, ο οποίος με βοηθάει με τους στίχους των κομματιών μου. Ειλικρινά, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να δουλέψω χωρίς αυτόν.


A very big step in my music career was my first release on a small, nice, Berlin based label called 'Dantze'. After that, suddenly, my music was played on Berlin radio stations. It was a big feeling to listen to my music on the radio.


Perhaps even more important was the gig we played in one of the biggest, open air, techno festivals in Europe, the 'Fusion Festival'. A few months ago I had met Nadia, my beloved booker. She was the first one who trusted in my music and she managed to get me on one of the biggest stages at Fusion Festival. Our playtime was Friday evening around ten pm. I played a 60minutes live show with my drummer Christian. The vibes at Fusion Festival are always amazing and so it was at our show. I think I can say that we got a big chance to rock and so we did it. And exactly after we finished our set it started to rain and did not stop until Tuesday. So in the end we had the only big spot in the whole festival. That was really big luck I think. Sometimes you need luck. But the moment you realize luck is with you, you have to be ready to rock it. 


Last but not least, it was also absolutely necessary to meet Ryan Mathiesen who helps me with my lyrics. Honestly, I am not sure if it would be possible to work without him.


Υπάρχουν καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς δισκογραφικά ή να μοιραστείς μαζί τους τη σκηνή;


Are there any artists that you would like to work with either on one of your releases or share the stage with?


Ναι υπάρχουν πολλοί. Ονομάζοντας μόνο μερικούς από αυτούς, θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Thom Yorke, τον James Holden, τον Apparat, τον Trentemöller ή τον Christian Löffler ο οποίος είναι ένας τρομερός νέος καλλιτέχνης από το Αμβούργο. Θεωρώ πως οι ήχοι του είναι ίσως οι πιο κομψοί της παγκόσμιας, ηλεκτρονικής σκηνής αυτή τη στιγμή. Είναι απίστευτος. Θα ‘πρεπε να του πάρετε κι αυτού μια συνέντευξη (γέλια).


Yeah, there are a lot. Just to name some, I would love to work with Thom Yorke, James Holden, Apparat, Trentemöller or Christian Löffler who is a great new artist from Hamburg. I think his sounds are maybe the finest electronic sounds worldwide these days. He is amazing. You should make an interview with him, hahaha.



Έχεις χαρακτηριστεί από τα μέσα ως ένας από τους πιο ελπιδοφόρους καλλιτέχνες της σκηνής του Βερολίνου. Αποδέχεσαι αυτόν το χαρακτηρισμό; Πως βλέπεις τον εαυτό σου σε καλλιτεχνικό και προσωπικό επίπεδο σε πέντε χρόνια από τώρα;


Do you accept the title as one of the most promising artists in Berlin at the moment? How do you see yourself both professionally and personally in a period of, let’s say, five years from now?


(Γέλια), σ’ ευχαριστώ, ακούγεται πολύ όμορφο. Θα το δεχτώ, (γέλια)! Πάντως, γενικά δε μου αρέσουν οι τίτλοι και οι ταμπέλες, ούτε για μένα, ούτε για τον οποιονδήποτε. Είμαι απλά ο Jan που αγαπάει τη δουλειά του. Αυτό που εννοώ είναι πως, δε θα αποκαλούσες ποτέ ένα φούρναρη τον πιο υποσχόμενο φούρναρη του Βερολίνου, ακόμα κι αν το ψωμί του είχε καλύτερη γεύση από το δικό μου, έτσι θεωρώ. Πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω πολύ πάνω στη μουσική μου, γιατί υπάρχουν πράγματα που μπορώ να βελτιώνω καθημερινά. Μετά από σκληρή δουλειά, μένει να δούμε τι θα συμβεί μετά από πέντε χρόνια.


Αν είχα τρεις ευχές θα ήταν:


-να είμαι υγιής για την υπόλοιπη ζωή μου.


-να βρω κάποια μέρα τη μεγάλη αγάπη.


-να μείνω για πάντα νέος και να μην πεθάνω ποτέ.


Μακάρι κάποιο από αυτά να ήταν ρεαλιστικό…


Ηaha thank you, this sounds really nice. I can accept this, hahaha. But in general I don’t like any titles, not for me and also not for anybody else. I am just Jan who loves to do his job. I mean you would never call a baker the most promising baker of Berlin even if his bread tasted much better than mine, I guess. I think I have to continue to work a lot on my music. There are a lot of things that I can improve every day. And then when I keep working, we will see what happens in the next five years.


If I could have three wishes, then these would be:


- stay healthy for the rest of my life.


- find big love someday.


- stay young forever and never die.


I really hope that one of these could be realistic...


 Σχέδια για κάποια δισκογραφική δουλειά στο σύντομο μέλλον;


Any plans for a new release in the near future?


Ναι φυσικά! Πάντα έχω πολλά σχέδια. Υπάρχουν πολλές ιδέες στο μυαλό μου αλλά το πρώτο είναι να κυκλοφορήσει το άλμπουμ μου. Δουλεύω σε αυτό καθημερινά και ελπίζω να κυκλοφορήσει αυτό το χρόνο.


Ja for sure, there are always a lot of plans. I can never realize everything, what's going on in my head. But for sure I will release my album. I am working on it everyday and I really hope it will be released this year.